Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ημερίδα για την Έμφυλη βία

  • Εκτύπωση

emfylivia7

Δεν είσαι η μόνη, δεν είσαι μόνη

Την Κυριακή 27 Νοεμβρίου, 11:30 πμ, στο Δημοτικό Ωδείο Ελασσόνας, πραγματοποιήθηκε ημερίδα με θέμα «Τα πρόσωπα της έμφυλης βίας. Πρόληψη και καταπολέμηση».

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τη Δημοτική Επιτροπή Ισότητας του Δήμου Ελασσόνας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας (25ης Νοεμβρίου) εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών και συντονίστηκε από την κ. Θάλεια Γκόλτσιου.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής, κ. Δημήτρης Καρανίκας, απηύθυνε χαιρετισμό και τόνισε την αναγκαιότητα λήψης μέτρων για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών ειδικά στην ελληνική επαρχία με τις ιδιαιτερότητές της και με τη δυσκολότερη πρόσβαση σε δομές προστασίας των γυναικών. Και γι' αυτό άλλωστε γίνονται αυτές οι ενέργειες ενημέρωσης του κοινού και ειδικά των γυναικών.

Ο Δήμαρχος Ελασσόνας, κ. Νίκος Γάτσας, ανέφερε ότι ο δήμος δεν είναι απλώς ο διοργανωτής της εκδήλωσης, αλλά είναι ο αρμόδιος για να δημιουργήσει εκείνες τις συνθήκες ώστε να υποστηρίζονται όλες οι γυναίκες που κακοποιούνται. Για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκαν οι Υπηρεσίες υποστήριξης γυναικών και ατόμων που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες. Έτσι, εκτός από τις δράσεις ευαισθητοποίησης, ο δήμος Ελασσόνας έχει σχεδιάσει υπηρεσίες ώστε τα θύματα βίας και κοινωνικού αποκλεισμού να έχουν άμεση υποστήριξη. Οι δε γυναίκες να έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν αυτονομία και ανεξαρτησία. Για τις γυναίκες και τα παιδιά υπάρχουν δομές, όπως το Κέντρο Κοινότητας το οποίο παρέχει κοινωνική πρόνοια και είναι δίπλα σε όποιον έχει ανάγκη.

Κλείνοντας, ανέφερε ότι μπορεί κανείς να υποστηρίξει μία κατάσταση όταν είναι γνώστης αυτής. Ο Δήμαρχος, προσωπικά, κατά την άσκηση της δικηγορίας, είχε αντιμετωπίσει περιστατικά έμφυλης βίας. Αλλά και η σύζυγός του, η οποία ως ψυχολόγος εργαζόταν σε σχετικές δομές.

Προέτρεψε τους πολίτες οι οποίοι γνωρίζουν περιπτώσεις έμφυλης βίας να τις θέτουν υπόψη του Δήμου.

Η κ. Μαρία Τόπα, Ψυχολόγος, με ειδίκευση στη συμβουλευτική υποστήριξη γυναικών θυμάτων κακοποίησης, παρουσίασε το θεμα

«Τα πρόσωπα και οι όψεις της έμφυλης Βίας – Όταν το πρόβλημα φαντάζει προσωπικό αλλά είναι καθρέφτης κοινωνικών παθογενειών...»

Η κ. Τόπα ανέφερε ότι το κυριότερο πρόβλημα δεν είναι ότι οι γυναίκες δεν μιλάνε. Το πρόβλημα είναι ότι οι γυναίκες δεν μιλάνε επειδή δεν ευνοούν οι συνθήκες για να μιλήσουν.

Μια γυναίκα, όταν κακοποιείται, πολλές φορές δεν κάνει το βήμα να φύγει, όχι γιατί μπορεί να μην έχει επαγγελματική στήριξη, αλλά επειδή νιώθει ότι φταίει και η ίδια, ότι είναι συνυπεύθυνη και έχει ενοχές. Ο θύτης εμφυτεύει την ιδέα ότι φταίει κι αυτή.

Το θέμα, βέβαια, είναι ότι δεν έχει δικαίωμα κανείς να σηκώνει το χέρι του πάνω σε γυναίκα.

Οι νοοτροπίες πρέπει να αλλάξουν. Τα στοιχεία βίας και κακοποίησης είναι δραματικά. Το 21% των Ελληνίδων βιώνουν σωματική ή σεξουαλική βία. Ο κίνδυνος βιασμού και ενδοοικογενειακής βίας για γυναίκες ηλικίας 15 – 44 ετών είναι μεγαλύτερος από τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου η πρόκλησης βλαβών από ατυχήματα. Οι άνδρες με ψυχιατρικές διαταραχές που ασκούν βία αντιστοιχούν μόνο στο 2%. Οι υπόλοιποι έχουν "σώας τας φρένας".

Νοοτροπίες του τύπου "άντρας είναι και θόλωσε", "Τί τον ήθελε τότε και τώρα δεν τον θέλει;" πρέπει να εκλείψουν.

Χρειάζεται να βρεθούν οι κατάλληλες συνθήκες. Να φτιάξουμε εμείς τις κατάλληλες συνθήκες για να μιλάνε οι γυναίκες. Και όλοι όσοι ασχολούνται με θέματα κακοποίησης γυναικών να είναι εξειδικευμένοι στον τομέα αυτόν.

Η κ. Νικολέτα Μπουρνόβα, Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω, Επιστημονική Συνεργάτης Βουλής Ελλήνων και Μέλος Τμήματος Φεμινιστικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε το «Νομικό Πλαίσιο έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας – Τα κενά και οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις».

Οι συνθήκες που διαμορφώνουν οι αστυνομικές αρχές και η Δικαιοσύνη δεν είναι μόνο ακατάλληλες για να σπάσει τη σιωπή της μια γυναίκα, αλλά κινδυνεύει από την ελληνική κακοπροαίρετη ελληνική δικαιοσύνη να υποστεί μια δεύτερη κακοποίηση στις δικαστικές αίθουσες.

Ανέφερε ένα παράδειγμα προσωπικής της εμπειρίας, για μια περίπτωση κακοποιητή συζύγου, ο οποίος δεν ήταν περιθωριακός τύπος, αλλά κοινωνικά επιφανής της Λάρισας. Το γεγονός αυτό δυσκόλεψε τα πράγματα ώστε να τιμωρηθεί ανάλογα ο κακοποιητής. Έτσι, η Δικαιοσύνη έδειξε το ελλιπές εκπαιδευτικό της πρόσωπο, αλλά και την επικίνδυνη πλευρά της.

Η προτροπή "σπασε τη σιωπή σου δεν είσαι μόνη" που ακούμε στα μέσα και την τηλεόραση, είναι άτοπη. Διότι τελικά, "Ναι είσαι μόνη". Έχει τύχει ένας αστυνομικός να αναφέρει σε κακοποιημένη γυναίκα: "πάλι εσείς εδώ; Και τί; Θα κάνετε μήνυση τώρα;"

Φυσικά πρέπει να γίνει η μήνυση τώρα για να ενεργοποιηθεί το αυτόφωρο. Αν καθυστερήσει θα πάρει δικάσιμο μετά από δύο χρόνια και η γυναίκα παραμένει στο κακοποιητικο περιβάλλον.

Το τελευταίο διάστημα, ωστόσο, γίνονται βήματα και πιστεύουμε ότι θα έχουμε διαφορετική αντιμετώπιση από αυτή που είχαμε πριν δύο χρόνια. Στη Λάρισα λειτουργεί και ειδικό γραφείο ενδοοικογενειακής βίας.

Ο νόμος 4800/2021, ο οποίος ορίζει τη συνεπιμέλεια, δεν εξασφαλίζει το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού και δεν είναι προοδευτικός. Ο νόμος λέει ότι θα πρέπει να υπάρχει οριστική καταδικαστική απόφαση για τον κακοποιητή σύζυγο ώστε να χάσει τη συνεπιμέλεια. Αυτό όμως απαιτεί τρία χρόνια και το παιδι όπως και η γυναίκα θα βρίσκονται σε συνεχή κίνδυνο.

Έτσι, ο κακοποιητής σύζυγος απειλεί τη γυναίκα ότι θα έχει κι αυτός το παιδί. Η μάνα φοβάται ότι θα αποστερηθεί το παιδί της το οποίο θα μένει με τον κακοποιητή σύζυγο. Επειδή με τον τρόπο αυτόν η μητέρα εκβιάζεται, συμβιβάζεται συνεχίζοντας τη συμβίωσή της με τον κακοποιητή σύζυγο.

Η έμφυλη βία δεν εμφανίζεται μόνο σε ενδοοικογενειακά περιβάλλοντα αλλά και στην εργασία, η οποία στηρίζεται στην ανισότητα.

Τέλος, η κ. Μπουρνόβα αναφέρθηκε στον όρο γυναικοκτονία.

Πρέπει ο όρος γυναικοκτονία να διακρίνεται από την ανθρωποκτονία, επειδή η ζωή της γυναίκας αφαιρέθηκε λόγω του φύλου της, στο πλαίσιο μιας κακοποιητικής συμπεριφοράς. Ο Αναγνωστόπουλος, για παράδειγμα, δεν θα σκότωνε την Καρολάιν αν δεν τη θεωρούσε κτήμα του. Σαφώς σε κάθε γυναικοκτονία, έχουν προηγηθεί όλα τα στάδια βίας νωρίτερα: η λεκτική, η σωματική, ο βιασμός.

Θα πρέπει η γυναικοκτονία να χαρακτηριστεί ως αυτοτελές αδίκημα με όλες τις συνέπειες. Και χρειάζεται εξειδικευμένους δικαστές ο οποίοι θα μπορούν να αντιληφθούν την αλήθεια.

Η κ. Ναυσικά Κυρίτση, παιδοψυχολόγος και η κ. Αθηνά Τερζενίδου, κοινωνική λειτουργός, στελέχη του Ξενώνα Φιλοξενίας Γυναικών Θυμάτων Βίας του Δήμου Λαρισαίων παρουσίασαν το θέμα:

«Η λειτουργία και το έργο του Ξενώνα Φιλοξενίας Γυναικών Θυμάτων Βίας, του Δήμου Λαρισαίων».

Η κ. Τερζενίδου ανέφερε ότι οι γυναίκες δυσκολεύονται να μιλήσουν ακόμη και όταν βρίσκονται στον ξενώνα.

Λόγω του νόμου της συνεπιμέλειας, ανέφερε ότι τα στελέχη του ξενώνα αναγκάζονται να δίνουν πληροφορίες απόρρητες για τη διαμονή των γυναικών, αφού ο νόμος της συνεπιμέλειας, για την εγγραφή του παιδιού στο σχολείο, θέλει την υπογραφή και του πατέρα, στον οποίο γίνονται γνωστά τα στοιχεία διεύθυνσης της γυναίκας.

Όσον αφορά τον ξενώνα, δεν πρόκειται για μια υπηρεσία αλλά για ένα καταφύγιο και άσυλο όπου μια γυναίκα θα πει την ιστορία της και θα φύγει. Αλλά οι άνθρωποι του ξενώνα θα είναι εκεί για να τη στηρίξουν αφού την ακούσουν ουσιαστικά.

Ο ξενώνας λειτουργεί από το 2013, ανήκει στον Δήμο Λαρισαίων και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάγεται σε πανελλήνιο δίκτυο δομών και είναι ο ένας από τους 19 ξενώνες σε όλη την Ελλάδα.

Οι γυναίκες μπορούν να φιλοξενηθούν μαζί με τα παιδιά τους ηλικίας 18 χρόνων για τα κορίτσια και 12 χρονών για τα αγόρια.

Η πρόσβαση γίνεται μετά από παραπομπή συμβουλευτικων κέντρων ή κέντρων κοινότητας. Τηρείται το απόρρητο και η συνεργασία με τους εμπλεκόμενους φορείς λειτουργεί ως μια ομάδα.

Η κ. Κυρίτση, στη συνέχεια, ανέφερε ότι ο ξενώνας έχει 20 κλίνες και αποτελείται από προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων.

Παρέχεται διαμονή, συμβουλευτική σε γυναίκες και σε παιδιά, καθώς και εργασιακή συμβουλευτική σε σχέση με το φύλο.

Έως τώρα φιλοξενήθηκαν περισσότερα από 200 άτομα και τα αιτήματα ξεπερνούν τα 300. Η παραμονή στον ξενώνα είναι δυνατή μέχρι τρεις μήνες. Η διαμονή έχει μεταβατικό χαρακτήρα για να επιστρέψει ξανά η γυναίκα στην κοινότητα με ασφάλεια και να αυτονομηθεί.

Τα μέλη του ξενώνα είναι συνοδοιπόροι με τη γυναίκα που φιλοξενείται. Την υποστηρίζουν συνεχώς. Εκτός από τη συμβουλευτική, πραγματοποιούνται δραστηριότητες δημιουργικής απασχόλησης στις γυναίκες και στα παιδιά.

Η κάθε γυναίκα φερει την προσωπική της ιστορία και το προσωπικό του ξενώνα γνωρίζει τη διαδικασία για να βρει κάθε γυναίκα τα πατήματα της.

Η κ. Ηλέκτρα Βλούχου, Υπαστυνόμος Β΄ Α.Τ. Λάρισας ανέλυσε το θέμα: «Χειρισμός υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας από την Ελληνική Αστυνομία».

Εκπροσωπώντας την ελληνική αστυνομία, η κ. Βλούχου ανέφερε ότι στη Λάρισα λειτουργούν δύο γραφεία για να χειρίζονται τις υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας.

Ο χώρος διαμορφώθηκε φιλικά προς τις γυναικες με τα παιδιά που προσέρχονται.

Το 60% του προσωπικού που εργάζεται είναι γυναίκες.

Ως ενδοοικογενειακή βία ορίζεται η τέλεση αξιόποινης πράξης σε μέλος οικογένειας ή σε πρώην σύζυγο ή σύντροφο. Όλες οι μορφές βίας (σωματική, λεκτική, σεξουαλική) είναι καταδικαστέες.

Η βία αποτελεί αδίκημα και διώκεται αυτεπαγγέλτως.

Μια κακοποιημένη γυναίκα μπορεί να απευθυνθεί σε όποιο αστυνομικό τμήμα την κάνει να νιώθει άνετα.

Μπορεί να καλέσει το 100 ή να στείλει μήνυμα.

Η κ. Βλούχου ανέφερε με λεπτομέρειες τις διαδικασίες που γίνονται όταν απευθυνθεί κάποια γυναίκα στην αστυνομία.

Μίλησε, ακόμη, για το panic button με το οποίο μπορεί να ειδοποιεί κάποια γυναίκα την αστυνομία, μέσω του "έξυπνου" κινητού της τηλεφώνου. Η γυναίκα απευθύνεται νωρίτερα σε συμβουλευτικό κέντρο ή αστυνομικό τμήμα και ενημερώνεται για τη δυνατότητα ενεργοποίησης του panic button. Πιλοτικά εφαρμόζεται για έναν χρόνο σε Αττική και Θεσσαλονίκη.

Η κ. Κυριακή Ανδρεάδη, ψυχολόγος, στέλεχος του Κέντρου Κοινότητας του Δήμου Ελασσόνας μίλησε για τον «ρόλο του Κέντρου Κοινότητας στην τοπική κοινωνία, ως δομή πρώτης υποδοχής, υποστήριξης και παραπομπής των γυναικών, θυμάτων βίας».

Το Κέντρο Κοινότητας ιδρύθηκε τον Μάιο 2018 και συμπληρώνει τις υπηρεσίες πρόνοιας του Δήμου Ελασσόνας. Ενημερώνει τους πολίτες για τις οποιεσδήποτε υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας. Οι πολίτες μπορούν να απευθύνονται σε αυτό με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμη και μέσω τρίτων.

Τις γυναίκες που καταφεύγουν στο Κέντρο Κοινότητας μπορεί να τις κατευθύνει και να τις παρέχει υποστήριξη, απόρρητα και με διακριτικότητα. Με τον ίδιο τρόπο θα γίνει και η δικτύωσή τους με άλλους φορείς. Οι γυναίκες να μην διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια από το Κέντρο Κοινότητας του Δήμου Ελασσόνας.

Πηγή: https://perevia.gr